Sağlık sebebi ile iş akdinin feshi halinde kişi kıdem tazminatını hak eder mi?
ÖZET: Davacı sağlık sebebi ile iş sözleşmesini feshettiğini iddia ettiğine göre, İş Kanunu, 24/1-a ‘daki koşulların işçi yönünden oluşup oluşmadığı, işçinin yaptığı işin sağlığını doğrudan etkileyip etkilemediği, buna göre iş sözleşmesini sona erdirmesinde zorunluluk bulunup bulunmadığı yönünden davacının tedavi dosyaları da getirtilerek muayeneye sevk edilip sağlık kurulu raporu alınarak sonucuna göre uyuşmazlığın çözülmesi gerekir.
Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2013/19865 E, 2014/1116 K
“İçtihat Metni”
Mahkemesi : … 5. İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı.Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili,müvekkilinin 12.11.2008 tarihinde davalı iş yerinin … markası adı altında hizmet veren …de işe başladığını, 09.01.2012 tarihine kadar aralıksız çalıştığını ve sağlık sebeplerinden dolayı haklı nedenle iş akdini feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş yerinde sağlık sorunları yaşayabilecek bir çalışmasının olmadığı, yaşadığını iddia ettiği sağlık sorunlarının müvekkili şirket ile bir ilgisinin bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iş akdinin işveren tarafından haksız feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık iş akdinin davacı işçi tarafından sağlık nedeni ile haklı olarak feshedilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Uyuşmazlığın normatif dayanağı 4857 sayılı Kanununun 24/1-a maddesidir. Sözü edilen yasa maddesi uyarınca “İş sözleşmesinin konusu olan işin yapılması işin niteliğinden doğan bir sebeple işçinin sağlığı veya yaşayışı için tehlikeli olması ..” durumunda iş akdinin işçi tarafından haklı olarak feshi söz konusu olacaktır. Bu durumda davacı işçi ihbar tazminatı isteyemez ise de kıdem tazminatı istemeye hakkı olacaktır.
Somut olayda, davacı davalı iş yerinde işe başladıktan 2 yıl sonra haftanın 6 günü, günde 8.5 saat ayakta çalışmak durumunda kalmasından dolayı ciddi bel ağrılarının ortaya çıktığını, bu nedenle bir süre çelik korse ve ağrı kesici ilaç kullanmasına rağmen rahatsızlığının geçmediğini, sürekli ve uzun süre ayakta kalarak çalışması, masa sandalye gibi ağır cisimler taşıması halinde rahatsızlığını arttıracağının söylenmesi üzerine bu durumu yetkili müdürü ile paylaştığını, durumuna uygun bir iş verilmesini istediğini ancak olumlu olumsuz bir cevap verilmeyerek aynı şekilde çalıştırılmaya devam ettirildiğini, bu sebeple kasığının yırtılarak ameliyat olmak zorunda kaldığını, çalışma koşullarında durumuna uygun değişiklik yapılmayınca iş akdini sağlık sebebiyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürmüştür.
Davalı ise davacının iş yerinde sağlık sorunları yaşayabilecek bir çalışmasının olmadığı, yaşadığını iddia ettiği sağlık sorunlarının müvekkili şirket ile bir ilgisinin bulunmadığını savunmuştur.
Davacı sağlık sebebi ile iş sözleşmesini feshettiğini iddia ettiğine göre, İş Kanunu, 24/1-a ‘daki koşulların işçi yönünden oluşup oluşmadığı, işçinin yaptığı işin sağlığını doğrudan etkileyip etkilemediği, buna göre iş sözleşmesini sona erdirmesinde zorunluluk bulunup bulunmadığı yönünden davacının tedavi dosyaları da getirtilerek muayeneye sevk edilip sağlık kurulu raporu alınarak sonucuna göre uyuşmazlığın çözülmesi gerekir.
Mahkemece bu husus gözetilmeyerek eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır. O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ; Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 27.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Not: Karar Yargıtay sitesinden alınmıştır.